Chlamydioza – czym jest ta choroba, jakie są jej objawy, jak wygląda leczenie i jakie leki należy przyjmować, żeby wyzdrowieć?

Chlamydioza to jedna z najczęściej występujących chorób przenoszonych drogą płciową.

Chociaż znana od wieków, jest to choroba trudna do wykrycia, bardzo często przebiega bezobjawowo, a przez to można się nią zarazić od osoby, która nie ma żadnych objawów.

Można nią również nieświadomie zarazić partnerów lub partnerki seksualne.

Zarazem – powikłania nieleczonej chlamydiozy (lub utajonej) mogą być bardzo poważne.

Dlatego tak ważne jest diagnozowanie, a jeśli często zmieniasz partnerów lub partnerki – regularne badanie się w kierunku zakażenia bakteriami chlamydii.

Jeśli wynik będzie pozytywny lub zauważysz u siebie pierwsze objawy chlamydiozy – skontaktuj się z lekarzem.

Po konsultacji medycznej będzie on w stanie postawić diagnozę i szybko wdrożyć leczenie.

Z tego tekstu dowiesz się czym jest chlamydioza, jakie są jej objawy i jakie leki możesz stosować, żeby wyleczyć się z tej choroby.

Najpowszechniejsza choroba przenoszona drogą płciową (i nie tylko) – czym jest chlamydioza

Chlamydioza to infekcja wywoływana przez bakterię Chlamydia trachomatis, przenoszona najczęściej w wyniku kontaktów seksualnych lub przez bakterię Chlamydia trachomatis.

Uznaje się ją za jedną z najpowszechniej występujących chorób wenerycznych.

Zakażenie chlamydiami jest najczęstszą przyczyną nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej.

Chlamydioza może powodować pojawienie się dolegliwości w obszarze układu moczowo-płciowego, odbytu, oczu oraz dróg oddechowych.

Choroba przebiega najczęściej bezobjawowo, co oznacza, że osoby aktywne seksualnie mogą nieświadomie zarażać swoich partnerów i partnerki.

Z tego powodu wiele osób nie zauważa u siebie żadnych objawów i przez wiele lat może funkcjonować bez poważniejszych dolegliwości, a mimo tego – zarażać inne osoby.

Co powoduje chlamydiozę?

Chlamydiozę u ludzi powodują bakterie z rodzaju Chlamydii (łac. Chlamydiae):

• Chlamydia trachomatis – można się nią zarazić w wyniku kontaktów seksualnych (przenoszona drogą płciową – występuje około 15 odmian tej bakterii);
• Chlamydia pneumoniae – rozprzestrzenia się drogą kropelkową;
• Chlamydia psittaci – można się nią zarazić od ptaków.

Bakterie chlamydii są gram-ujemne, czyli barwią się na czerwono przy badaniu laboratoryjnym metodą Grama.

Grupy ryzyka zachorowaniem na chlamydiozę

Podobnie jak w przypadku wielu chorób przenoszonych drogą płciową – zakażenia chlamydiami częściej występują u osób aktywnych seksualnie, ale podejmujących „ryzykowne” zachowania seksualne.

Do takich zachowań zalicza się uprawianie seksu bez antykoncepcji barierowej (prezerwatywy) oraz częste zmiany partnerów seksualnych.

Jako dodatkowe czynniki, które zwiększają ryzyko zachorowania na chlamydiozę, można wymienić uprawianie seksu oralnego i analnego, a niekiedy – przejście chorób wenerycznych w przeszłości.

Badania amerykańskiego CDC pokazują, że zakażenia chlamydiami pojawiają się najczęściej u osób w wieku 15-24 i nieco rzadziej w grupie 25-29 lat.

Na podstawie tych danych można stwierdzić, że na chlamydiozę częściej zapadają osoby młode i aktywne seksualnie.

Częstszym zakażeniom sprzyja również bezobjawowy charakter tej choroby – można ją przejść bez żadnych objawów, co nie zmienia faktu, że podczas kontaktów seksualnych może dojść do zarażenia partnera lub partnerki.

Innymi słowy – jeśli znajdujesz się w grupie ryzyka i często zmieniasz partnerów seksualnych, regularnie przeprowadzaj badania w kierunku zakażenia chlamydia (oraz innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową).

Pamiętaj też, że prezerwatywa, chociaż zapewnia pewną ochronę, nie daje stuprocentowego bezpieczeństwa jeśli chodzi o zakażenie chorobami przenoszonymi drogą płciową (włączając w to chlamydiozę).

Nie chroni też w stu procentach przed nieplanowaną ciążą.

Jak można się zarazić chlamydiozą?

Jak wspomniałem – chlamydioza jest chorobą przenoszoną drogą płciową, którą można zarazić się od osób zakażonych, ale niemających objawów.

Oznacza to, że możesz zarazić się nią w wyniku różnego typu kontaktów seksualnych: od typowych stosunków dopochwowych, przez seks oralny, petting, przypadkowe przeniesienie bakterii z zabawek erotycznych czy seks analny.

Bakterie mogą zarazić nie tylko narządy płciowe, ale w efekcie dawać też objawy na innych częściach ciała, które miały kontakt z bakteriami.

Chlamydia może zaatakować na przykład gardło – może się tam znaleźć poprzez seks oralny lub petting (bakterie mogą być przeniesione w okolice jamy ustnej na dłoniach).

W podobny sposób bakterie chlamydii mogą zakazić na przykład oczy.

Innymi słowy: jakikolwiek kontakt z zakażonymi chlamydiami obszarami ciała może prowadzić do zachorowania oraz pojawienia się objawów.

Chlamydiozą może zarazić się również dziecko od matki podczas porodu – zarówno siłami natury (wtedy dziecko ma kontakt z drogami rodnymi matki), jak i podczas cesarskiego cięcia (zdarza się to rzadziej).

W odpowiedzi na ryzyko zakażenia chlamydiozą dzieci medycyna stworzyła specjalne procedury chroniące noworodki przed negatywnymi konsekwencjami tej choroby.

Co mogą zaatakować bakterie z rodziny chlamydia (gardło, układ moczowy, itp.)?

Bakterie Chlamydiosis mogą atakować różne obszary ciała, z którymi mają kontakt.

Najczęściej występują objawy związane z zakażeniem układu moczowo-płciowego – pęcherza moczowego, pochwy, penisa.

Zarówno u kobiet i u mężczyzn ta choroba może powodować chlamydiowe zapalenie cewki moczowej.

Bakterie mogą atakować również odbyt (najczęściej w przypadku osób uprawiających bierny niezabezpieczony seks analny) lub gardło (w wyniku przeniesienia bakterii w okolice jamy ustnej lub po seksie oralnym).

W przypadku zakażenia gardła, chlamydioza ma przebieg bezojawowy; w przypadku zakażenia odbytu – może pojawić się śluzowo-ropna wydzielina z domieszką krwi oraz uczucie pieczenia w okolicach ujścia jelita grubego.

Obie płcie są narażone również na reaktywne zapalenie stawów (zespół Rittera) – jest to rzadka choroba powodowana przez bakterie chlamydia trachomatis, która objawia się chlamydiowym zapaleniem spojówek, cewki moczowej i stawów.

Jak podają badania epidemiologiczne – ta choroba może pojawiać się w bardzo niewielu przypadkach, jednak jest jedną z konsekwencji zakażenia chlamydiami.

Objawy chlamydiozy u mężczyzn i kobiet

Chlamydioza jest podstępną chorobą, bo można ją przejść zupełnie bez objawów lub może ona dawać niejednoznaczne symptomy chorobowe.

Zakażenie chlamydiami czasem przypomina zakażenie rzeżączką (więcej o nich w dedykowanym artykule).

Szacuje się, że u połowy mężczyzn i ¾ zakażonych kobiet nie pojawiają się żadne objawy wskazujące na zakażenie bakteriami z rodzaju Chlamydia.

U pozostałych chorych mogą pojawić się objawy zbliżone do tych przy zapaleniu cewki moczowej – swędzenie i pieczenie podczas oddawania moczu, niekiedy może pojawić się wydzielina sącząca się z cewki moczowej.

Może być ona wodnista, śluzowa, śluzowo-ropna lub ropna (dlatego objawy zakażenia mogą być niejednoznaczne), a chorobie może towarzyszyć zaczerwienienie w okolicy ujścia cewki moczowej.

Te objawy łatwo pomylić z innymi zakażeniami układu moczowo-płciowego, dlatego tak istotna jest diagnostyka i badania.

W przypadku mężczyzn mogą pojawić się bardziej jednoznaczne objawy, takie jak obrzęk jąder, bóle stawów, stan zapalny w okolicach odbytu (na przykład po seksie analnym lub innych bardziej skomplikowanych zachowaniach seksualnych) czy ból jąder (niezwiązany z napięciem seksualnym).

W przypadku zakażenia odbytu, chlamydioza objawia się śluzowo ropną wydzieliną oraz pieczeniem okolic ujścia jelita grubego.

Chlamydioza może objawiać się również zapaleniem szyjki macicy (jest to najczęstszy efekt kontaktu z bakteriami chlamydii), jednak w większości przypadków przebiega bezobjawowo.

Symptomy, które mogą się pojawić i wskazywać na tę chorobę to obrzęk, wydzielina w ujściu szyjki macicy, zaczerwienienie tarczy szyjki macicy, pojawienie się śluzowo-ropnej wydzieliny z pochwy czy plamień i krwawień między miesiączkowych.

Wśród najczęstszych objawów zakażenia chlamydiozą wymienia się:

• pojawienie się krwawienia z pochwy;
• ból podczas seksu;
• bóle w okolicy podbrzusza;
• śluzowo-ropną wydzielinę z pochwy lub odbytu;
• pieczenie podczas oddawania moczu;
• krwawienie pojawiające się w trakcie lub po stosunku seksualnym, ale niezwiązane z cyklem miesiączkowym czy dysfunkcjami w budowie penisa (np. stulejką).

W przypadku zakażenia spojówek (mówi się wtedy o chlamydiowym zapaleniu spojówek) mogą pojawić się objawy charakterystyczne dla wielu chorób dotykających oczu: łzawienie, obrzęk powiek, śluzowo-ropna wydzielina czy światłowstręt.

Jak rozpoznać chlamydiozę i czy możliwa jest diagnoza bez wychodzenia z domu?

Objawy chlamydiozy są niejednoznaczne i w wielu przypadkach można mylić je z zakażeniem innymi chorobami – od zapalenia pęcherza moczowego (też ostrego), przez nieprawidłowości w budowie penisa, kłopoty z napięciem mięśni dna miednicy (bóle podczas stosunku), aż do zakażeń chorobami wenerycznymi czy skrajnych przypadków grzybicy pochwy czy kandydozy penisa.

Badania dotyczące chlamydiozy przeprowadzane są najczęściej w laboratoriach diagnostycznych.

Skierowanie wypisuje lekarz wenerolog, jednak jest możliwość przeprowadzenia testu prywatnie w laboratoriach badawczych.

Badania w kierunku zdiagnozowania chlamydii może być wykonane z moczu, krwi i z wymazu pochwy lub szyjki macicy.

W zależności od decyzji lekarza może być też potrzebny wymaz z cewki moczowej lub odbytu.

Pamiętaj, że możesz też skorzystać z domowych testów na chlamydie dostępnych w aptekach.

Po wykonaniu takiego testu (jeśli daje pozytywny wynik) warto skorzystać z konsultacji online w Dimedic.eu i otrzymać diagnozę oraz rozpocząć leczenie.

Bez wychodzenia z domu.

Regularne badanie się w przypadku osób aktywnych seksualnie i zmieniających często partnerów jest objawem zdrowego rozsądku oraz szacunku do zdrowia swojego i osób, z którymi uprawiasz seks.

Pamiętaj też, że po diagnozie musisz koniecznie poinformować swoich partnerów i partnerki seksualne, że stwierdzono u Ciebie chlamydiozie i oni też  powinni poddać się leczeniu prewencyjnemu, a przynajmniej się zbadać.

Biorąc pod uwagę ilość powikłań i to, że chlamydioza może przebiegać bezobjawowo – to bardzo ważne.

Powikłania chlamydiozy – nieleczonej, ukrytej lub ignorowanej

Jak wspomniałem – chlamydioza jest podstępną chorobą, która nie daje często żadnych objawów.

Nie zmienia to faktu, że choroba rozwija się w organizmie i może powodować poważne dla zdrowia powikłania.

Wśród najpoważniejszych należy wymienić bezpłodność u kobiet – w wyniku pojawienia się uszkodzeń i bliznowacenia jajowody mogą stracić drożność, a tym samym uniemożliwić zajście w ciążę.

Nieleczone lub bezobjawowe zakażenie chlamydia może też utrudniać zajście w ciążę – przewlekły stan zapalny macicy i jajowodów może przebiegać bez jednoznacznych objawów, a dodatkowo upośledzać działanie narządów rodnych.

W efekcie mogą pojawić się poważne problemy – między innymi dlatego kobietom starającym się o dziecko zaleca się komplet badań, włączając w to sprawdzenie, czy nie chorują na chlamydiozę.

Zakażenie chlamydiami u mężczyzn może prowadzić do stanu zapalnego najądrzy (jego częstym objawem jest opuchlizna krocza, niekiedy bóle w pachwinie i wysoka temperatura).

Poważnym powikłaniem po nieleczonej chlamydiozie jest zapalenie gruczołu krokowego.

Innym efektem zakażenia chlamydiami może być pojawienie się problemów ze stawami, a w przypadku kobiet w ciąży – zakażenie dziecka tymi bakteriami.

Lista pozostałych powikłań po przebytej, ignorowanej lub bezobjawowej chlamydiozie to:

• pojawienie się chronicznych bólów miednicy, powodowanych przez zrosty;
• zapalenie narządów znajdujących się w miednicy mniejszej, a w efekcie – poważne upośledzenie ich działania (jajowodów, tkanek otaczających i samej macicy);
• zapalenie jąder i najądrzy;
• kobiety zakażone wirusem HPV są bardziej narażone na rozwój raka szyjki macicy.

Chlamydioza w ciąży: dlaczego badania w kierunku wykrycia tej choroby są ważne?

Jedną z najważniejszych rzeczy po pojawieniu się pierwszych objawów zapłodnienia i ciąży jest skontaktowanie się z ginekologiem.

I poza standardowym leczeniem wszystkich ubytków w zębach, badaniami USG i innymi – ważne jest sprawdzenie, czy nie chorujesz na żadne ukryte lub bezobjawowe choroby weneryczne.

To standardowa procedura, która pozwala zapewnić bezpieczeństwo ciąży i matki.

Jak wspomniałem – medycyna wypracowała standardy postępowania w przypadku pojawienia się pozytywnego wyniku zakażeniem chlamydiami, a ginekolog prowadzący ciąże będzie w stanie stwierdzić, co należy zrobić, żeby zmniejszyć ryzyko pojawienia się powikłań związanych z chlamydiozą w ciąży i po porodzie.

Wśród najważniejszych powikłań związanych z chlamydiozą w ciąży należy wymienić większe szanse na ciążę pozamaciczną, przedwczesny poród czy zakażenie dziecka w czasie porodu.

Jak wygląda leczenie chlamydiozy (jakie leki, jak stosować i dlaczego bez antybiotyku się nie obejdzie)?

Należy zacząć od tego, że „naturalne leczenie chlamydiozy” niestety nie sprawdza się i konieczne jest wprowadzenie antybiotyku.

W leczeniu chlamydiozy najczęściej stosuje się antybiotyki zawierające doksycyklinę.

Leczenie chlamydiozy trwa najczęściej przez siedem dni (dwie dawki na dobę), jednak Twój lekarz może zadecydować inaczej.

W naszej przychodni online możesz przejść konsultację medyczną w kierunku chlamydiozy i – po pozytywnej weryfikacji formularza medycznego – otrzymać e-receptę lub receptę transgraniczną na jeden z dwóch leków mających jako główny składnik czynny doksycyklinę: Doxycyclinum lub Unidox Solutab.

Dawkowanie oraz zalecenia otrzymasz od lekarza, który będzie analizował Twój formularz.

Istnieją alternatywne terapie antybiotykowe, które mogą być stosowane w przypadku kobiet w ciąży lub osób chorych na inne infekcje (na przykład zakażenie wirusem HIV), jednak powinny być one prowadzone przez odpowiednich lekarzy specjalistów.

Jak uniknąć zakażenia – profilaktyka chlamydiozy

Najważniejszą profilaktyką chlamydiozy jest unikanie ryzykownych zachowań seksualnych – częstych zmian partnerów oraz uprawiania seksu (również oralnego i analnego) bez zastosowania jakiejś metody antykoncepcji mechanicznej (np. prezerwatywy męskiej lub damskiej).

Takim zabezpieczeniem jest przede wszystkim prezerwatywa, która jako jedyna metoda antykoncepcji zapewnia ochronę przed nieplanowaną ciążą i chorobami przenoszonymi drogą płciową – w tym chlamydiozą.

Oczywiście – nie ma stuprocentowej pewności, że używanie prezerwatyw w czasie seksu zawsze zapewni ochronę przed zakażeniem chorobami przenoszonymi drogami płciowymi, ale z pewnością zmniejsza szanse na przekazanie którejś z nich partnerowi lub partnerce.

Co możesz zrobić, żeby zmniejszyć szanse na zakażenie chlamydiozą:

• zawsze w czasie seksu z nowym partnerem lub partnerką (zanim się przebadacie) – skorzystaj z prezerwatywy;
• jeśli możesz (lub chcesz) – staraj się zmniejszyć ilość partnerów lub partnerek seksualnych: największym przyjacielem profilaktyki chlamydiozy jest monogamia;
• jeśli często zmieniasz partnerów lub partnerki seksualne (lub zdarza Ci się przygodny seks) – regularnie badaj się w kierunku chlamydiozy, kiły i innych chorób wenerycznych; dzięki temu zyskasz pewność, że nie chorujesz i nie zarazisz przez przypadek osób, z którymi uprawiasz seks;
• unikaj płukania pochwy – płukanki mogą zmieniać pH pochwy oraz negatywnie wpływać na florę bakteryjną w tym obszarze Twojego ciała, co zwiększa ryzyko zachorowania na chlamydiozę.

Dimedic: konsultacje lekarskie online z e-receptą